Skutecznym sposobem na przeciwdziałanie powstawaniu siarkowodoru w kanalizacji jest sukcesywne uzupełnianie niedoboru tlenu zużywanego w procesach biochemicznego rozkładu przez system napowietrzania ścieków. Źródłem tlenu jest świeże powietrze.
Istotą prawidłowego działania instalacji napowietrzania jest doprowadzenie do ścieków świeżego powietrza w takiej ilości, która zapobiegnie ich zagniwaniu.
Instalacja napowietrzania doprowadza powietrze zarówno do ścieków dopływających do przepompowni, a także do przesyłanych rurociągiem tłocznym. Działanie to pozwala utrzymać w ściekach warunki aerobowe, zapobiegając równocześnie tworzeniu się siarkowodoru. Warunkiem skutecznego działania jest równomierne dostarczenie powietrza do całej objętości ścieków podczas ich przetrzymania wewnątrz rurociągu tłocznego i taki sposób wymieszania ze ściekami, który zapewnia jak najwyższy stopień rozpuszczenia się tlenu w ściekach.
Instalację napowietrzania tworzą stacja bazowa, sieć przesyłowa sprężonego powietrza i węzły przyłączeniowe w studzienkach na trasie rurociągu tłocznego.
Wyposażenie stacji bazowej stanowią: szafa sterownicza z programowalnym sterownikiem, sprężarka o odpowiednio dobranych parametrach wydajności i ciśnienia, układ stabilizacji ciśnienia z węzłem kontrolnym rozdziału powietrza.
Wprowadzenie powietrza do rurociągu tłocznego następuje poprzez węzły regulacyjno-przyłączeniowe. Ilość i lokalizacja węzłów uzależnione są od profilu rurociągu i czasu przetrzymania ścieków, co bezpośrednio wiąże się z długością rurociągu. Odpowiednie wyposażenie węzła w armaturę regulacyjną i kontrolno-pomiarową zapewnia właściwy rozdział, jak i parametry dozowanego powietrza, decydując o efektywności napowietrzania.
W zakładce do pobrania znajdują się materiały w tym film demonstracyjny z pracy dyfuzatora wytwarzającego drobne pęcherzyki powietrza w rurociągu tłocznym.
Skorzystaj z naszego darmowego doboru.
Szczegółowe informacje na zapytanie – kontakt: office@corol.pl
Więcej na temat: